تحلیل چند معیاره، روشی مناسب برای منظور نمودن ارزش خدمات اکوسیستمی در فرایند ارزیابی محیط زیست

در فرایند ارزیابی محیط زیست، یا ارزیابی آثار توسعه بر محیط، همواره قضاوت های انسانی در اخذ تصمیم و در ارتباط با انتخاب نوع کاربری، یا سنجش میزان و شدت اثر ناشی از توسعه بر محیط زیست مؤثر بوده است. در بسیاری از موارد لازم است تا ارزیاب با سنجش هزینه ها و منافع حاصل از پروژه، به رد، یا قبول آن رای دهد، یا بهترین گزینه را در بین گزینه های رقیب انتخاب نماید. معمولا سنجش هزینه های محیط زیستی پروژه چندان ساده نیست و از دقت کافی برخوردار. به همین علت در اغلب موارد در فرایند ارزیابی، هزینه های ناشی از زیان وارده به خدمات اکوسیستمی منظور نمی شود. عدم منظور کردن این هزینه ها اغلب منجر به اخذ تصمیمات ناآگاهانه و زیانبار برای محیط زیست خواهد شد. از جمله عمده ترین عللی که مانع منظور کردن ارزش خدمات اکوسیستمی در محاسبات و سنجش های ارزیابی می شود ناهمگونی واحدهای سنجش انواع ارزش، عدم امکان کمی کردن تمامی ارزش ها، و مشکلات مربوط به تلفیق داده های کمی و کیفی است. استفاده از روش های تحلیل چند معیاره، با توجه به توانایی هایی که در تجزیه و تحلیل داده های نامتجانس وجود دارد، می تواند ابزار مناسبی برای فایق آمدن بر این مشکل و دستیابی به تصمیمات مستدل تر و آگاهانه تر باشد. در این مقاله ضمن مرور مختصری بر مفاهیم خدمات اکوسیستمی و ارزشیابی آنها، به مزایای استفاده از روش تحلیل چند معیاره در ارزیابی محیط زیست اشاره شده است و در ادامه چارچوبی برای منظور کردن انواع ارزش های منتسب به خدمات اکوسیستمی در فرایند ارزیابی، با استفاده از روش تحلیل چند معیاره معرفی شده است.