عوامل مؤثر بر میزان و چگونگی انجام مراقبت های دهانی در بخش های مراقبت های ویژه

حفظ بهداشت دهان یکی از وظایف اصلی پرستاران بخش های مراقبت ویژه است. این مطالعه با هدف «بررسی روش های انجام، میزان تثبیت و عوامل مؤثر بر مراقبت های دهانی در بخش های مراقبت های ویژه» انجام شد.
در این مطالعه ی مقطعی، به روش سرشماری، تمام پرستاران بخش های مراقبت های ویژه ی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمان مورد بررسی قرار گرفتند و 131 نفر پاسخ دادند. از پرسش نامه های مراقبت های دهانی، عوامل زمینه ای و چک لیست بررسی گزارش های پرستاری، برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و تحلیلی و نرم افزار PASW 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
دهان شویه، بیش ترین روش استفاده شده (4/82 درصد) و بیش ترین محلول استفاده شده، کلرهگزیدین (2/43 درصد) بود. ثبت مراقبت دهانی توسظ بیشتر پرستاران انجام می شد، اما اطلاعات کافی در مورد نحوه ی مراقبت و پی آمدهای آن، در اختیار گذاشته نمی شد.. بین سابقه ی کاری در بخش مراقبت های ویژه (r=0.332، p<0.05)، اهمیت دهی به مراقبت های دهانی (rho=0.349، p<0.001) و کیفیت مراقبت دهانی ارتباط مستقیم وجود داشت. سخت و ناخوشایند دانستن مراقبت دهانی ارتباط غیر مستقیم با مراقبت دهانی داشت (p<0.05).
نیاز به آموزش در زمینه ی اهمیت مراقبت های دهانی و روش های مبتنی بر مدارک وجود دارد.