مدل سازی و شبیه سازی فیلتر بیولوژیکی برای حذف آلاینده های آلی

امروزه بخش عمده ای از آلودگی هوا ناشی از تبخیر ترکیبات آلی فرار (VOCs) می باشد. استفاده از فیلترهای بیولوژیکی (بیوفیلترها) یکی از مهمترین روش ها برای تصفیه حجم زیادی از هوا با غلظت های پایین آلاینده می باشد. اساس بیوفیلتراسیون، مصرف و اکسیداسیون (تجزیه بیولوژیکی) ترکیبات آلاینده توسط میکروارگانیسم ها و تولید دی اکسیدکربن، آب و بیومس است. در این تحقیق با حل مدل ریاضی مربوط به یک بیوفیلتر خاص و سپس شبیه سازی آن تاثیر عواملی مانند: طول بیوفیلتر، مواد پرکننده فیلتر، فعال و غیرفعال بودن سیستم از لحاظ بیولوژیکی و مدت زمان عملکرد بیوفیلتر بر روی حذف متانول مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در طی راه اندازی اولیه یک بیوفیلتر، جذب سطحی آلاینده ها توسط مواد تشکیل دهنده فیلتر غالب است، ولی بعد از مدتی که این مواد با آلاینده ها اشباع شدند، بیوفیلترهای مورد استفاده حاوی کربن فعال گرانولیGAC))، کمپوست / خاک دیاتومه و کمپوست به ترتیب به طولانی ترین زمان نیاز دارند تا به حالت پایدار برسند. به هر حال (GAC) جاذب بهتری برای آلاینده است، در حالیکه کمپوست محیط بهتری را برای رشد و فعالیت میکروبی فراهم می کند.