تمایز دین و اخلاق و صبغه عمل

در این مقاله رابطه دین و اخلاق به معانی«روش عبادت خداوند» و «صفات نفسانی» بر محور رفتارهای انسان با دو صبغه الهی و انسانی بررسی می شود. از دین به آیین و روش یا رفتار انسان در بندگی خدا با توجه به پاداش و کیفر»تعریف می شود و از اخلاق به «صفات نفسانی(قلبانی) پایدار انسان که با رفتارهای انسان تاثیرات متقابل دارد»تعبیر می شود. مبنای بررسی رابطه دین و اخلاق در دو صبغه الهی و انسانی است؛ لکن در مرحله بعد، در نظر گرفتن مقصودی عام از دین و اخلاق بطوری که شامل همه مباحث رابطه دین و اخلاق گردد، قدمی است که مبنای دوم بحث است.