بررسی عوالم کنترل کننده ی ریخت شناسی بلورهای گارنت در سنگ های دگرگون و آذرین منطقه ی همدان

منطقه ی مورد بررسی، بخشی از استان همدان است که در زون دگرگونی سنندج- سیرجان قرار گرفته است. سنگ های دگرگون منطقه را می توان به سه گروه سنگ های دگرگون مجاورتی، دگرگون ناحی های و میگماتیت ها رده بندی کرد. بلورهای گارنت تقریبا در تمامی سنگ های دگرگون منطقه (جز اسلیت ها و فیلیت ها) و در سنگ های آذرین (آپلیت ها، پگماتیت ها و مونزوگرانیت ها) حضور دارند. این گارنت ها از نظر ریخت شناسی به سه پیکربندی تقسیم می شوند، دوازده وجهی خاص{110}، ذوزنقه وجهی خاص {211} و پیکربندی های ترکیبی که خود شامل دوازده وجهی ویژه، ترکیبی کامل و ذوزنقه وجهی ویژه. پیکربندی بلوری دوازده وجهی خاص در گارنت آمفیبول شیست ها، گاهی در گارنت میکا شیست ها، به ندرت در مزوسوم میگماتیت ها و گاهی در گارنت میکا هورنفلس ها دیده می شوند. در آپلیت های گارنت دار و پگماتیت های گارنت دار نیز گارنت ها دارای پیکربندی بلوری ذوزنقه وجهی خاص هستند. بلورهای گارنت در سنگ های گارنت دار دیگر منطقه، پیکربندی بلوری ترکیبی را به وجود می آورند. مهم ترین عامل تاثیرگذار بر ریخت شناسی این بلورها ترکیب شیمیایی است. به این صورت که با افزایش نسبت Mn/Ca و (Mn+Mg)/Ca پیکربندی بلوری گارنت ها از دوازده وجهی به ذوزنقه وجهی تغییر می کند.