استفاده از ویژگی های کانی شناسی و ژئوشیمیایی گرانیتوئیدهای منطقه ی بروجرد و آستانه (زون سنندج - سیرجان) در شناسایی عمق تقریبی و شکل گیری های ماگمای خاستگاه این سنگ ها

مناطق مورد بررسی در جنوب و جنوب غربی شهرستان اراک واقع شده و بخشی از زون ساختاری سنندج – سیرجان محسوب می-شوند. سنگ های نفوذی موجود در مناطق آستانه و بروجرد شامل کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت اند. در منطقه ی آستانه علاوه بر سنگ های نفوذی نامبرده، سنگ های شبه آتشفشانی با ترکیب ریوداسیتی وجود دارند. مجموعه کانی های این واحدهای سنگ شناسی در این مناطق به طور کلی مشابه اند. کانی های آمفیبول، بیوتیت، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز و کوارتز کانی های معمول در دو منطقه اند که تفاوت هر مجموعه در میزان کانی هاست. بررسی های صحرایی، سنگ نگاری و ویژگی های ژئوشیمیایی مناطق مورد بررسی نشان می دهد که ماگمای مادر هر دو دارای ترکیب کلسیمی - قلیایی با پتاسیم متوسط تا بالا و حاصل تغییر است. نزدیکی مکانی، زمانی و مشابه بودن ویژگی های ژئوشیمیایی و ایزوتوپی سنگ های هر دو منطقه ی مورد بررسی حاکی از رابطه ی ژنتیکی و خویشاوندی سنگ های آن ها و در نهایت خاستگاه یکسان آن هاست. محتمل ترین خاستگاه ماگمای مادر سنگ های گرانیتوئیدی هر دو منطقه، ذوب پوسته ی تحتانی با ترکیب آمفیبولیت همراه با متاپلیت های منطقه ی خاستگاه است که باعث تشکیل این توده ها در بروجرد با مقیاس گسترده تر و با حجم کم تر از منطقه ی آستانه شده است.