درک از محیط های آموزش بالینی: شکاف محیط مورد انتظار با محیط واقعی

یکی از مهم ترین عوامل شناخته شده در زمینه موفقیت برنامه های آموزشی پرستاری محیط های یادگیری است. محیط آموزش بالینی دارای نقش مهمی در یادگیری دانشجویان پرستاری می باشد. هرگونه اختلاف بین محیط بالینی واقعی و مورد انتظار دانشجویان پرستاری می تواند منجر به کاهش علاقه دانشجویان پرستاری به محیط های بالینی و افت عملکرد بالینی آنان گردد. هدف این پژوهش مقایسه ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزشی بالینی واقعی و مورد انتظار در بخش های داخلی - جراحی می باشد.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی - طولی می باشد. در این مطالعه 75دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه شرکت نمودند. در ابتدای ترم تحصیلی ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزش بالینی مورد انتظار در ترم جاری تعیین شد و در انتهای سال تحصیلی نیز ادراک دانشجویان پرستاری از محیط آموزش بالینی واقعی درترم جاری تعیین گردید. برای جمع آوری داده ها از «سیاهه محیط آموزشی بالینی» استفاده شد که حاوی 49سوال در 6حیطه می باشد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS15 و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.

یافته ها نشان داد میانگین نمره ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی مورد انتظار 05/14 ± 89/154 و میانگین نمره ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی واقعی 78/12 ± 41/108 بوده است. آزمون تی با نمونه های وابسته نشان داد که تفاوت معنی دار آماری بین ادراک از محیط بالینی واقعی و مورد انتظار وجود دارد.

شکاف موجود بین ادراک دانشجویان پرستاری از محیط بالینی واقعی و مورد انتظار می تواند تاثیرات منفی زیادی بر یادگیری بالینی آنان داشته باشد. این امر نشان دهنده توجه بیشتر مدیران آموزش پرستاری به محیط بالینی دانشجویان پرستاری می باشد.