رابطه بین امنیت تصرف و کیفیت مسکن در سکونتگاه غیررسمی اسلام آباد شهر تهران

در سال های اخیر، غیررسمی شدن مسکن شهری و ناامنی مالکیت توجه بسیاری از سازمان های جهانی را به خود جلب کرده و منجر به ایجاد مطالعات وجریان های فکری جدیدی در زمینه ارتقاء امنیت تصرف شده است. دراغلب این مطالعات، بهبود امنیت تصرف زمین برای ارتقاء شرایط زندگی خانوارها ضرورری قلمداد شده است. درحال حاضر امنیت تصرف از مفهوم قانونی اولیه خود فاصله گرفته و وارد بحث های اجتماعی و روانشناسی شده است. براساس این رویکرد، سه عامل احتمال تخلیه، ترس از تخلیه و نبود شبکه های حمایتی متغیرهای اصلی تحقیق را تشکیل دادند. ضمن اینکه برای بررسی کیفیت مسکن سه شاخص کالبدی مساحت زیربنا، نوع مصالح و پوشش سقف مورد توجه قرارگرفت. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی بوده و از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین امنیت تصرف و کیفیت مسکن رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد و عامل فقدان شبکه های حمایتی از عوامل اصلی درکاهش امنیت تصرف می باشد.