خاورمیانه و تسلیحات

با توجه به حجم بالای مبادلات تسلیحات در خاورمیانه و تکیه بر تسلیحات اعم از متعارف و غیرمتعارف به عنوان عنصر اصلی قدرت و تلاش برای نوسازی و بهبود سلاحها، در این مقاله تلاش می شود به صورت نظری ریشه های توجه بیش از حد به آن، بررسی آخرین آمار و تحولات نظامی خاورمیانه که به طور رسمی درتارنماها و نشریه های مراکز مطالعاتی و موسسه های پژوهشی آورده می شود، بیان گردد. آمار و اطلاعات بیان شده جدا از قاچاق اسلحه به خاورمیانه است که از سوی گروه های غیررسمی و حتی دولتها صورت می گیرد. روش، پژوهش توصیفی است و نقطه تمرکز در قسمت تشریح تحولات نظامی منطقه مذکور از سال 2005 تا 2008می باشد. با توجه به نوع مباحث، به نظر می رسد واقع گرایی به خصوص واقع گرایی جدید که از محوریت دولتها به عنوان یگانه بازیگر در سطح جهان کاسته است، می تواند به عنوان یک سنت فکری (پارادایم) توضیح دهنده خوبی به عنوان بینش و رهیافت اصلی دراین نوشته باشد.