بررسی مناسب ترین توزیع فراوانی دبی حداکثر لحظه ای سالانه (مطالعه موردی: منطقه البرز مرکزی)

در این تحقیق مناسب ترین توزیع فراوانی جهت برآورد مقادیر دبی حداکثر لحظه ای سالانه با احتمالات وقوع مشخص انتخاب گردیده و روند تغییرات توزیع مناسب برازش یافته با داده ها با تغییرات طول دوره آماری در منطقه البرز مرکزی مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور در منطقه مورد مطالعه، ایستگاه های هیدرومتری را که دارای آمار طولانی تر و کامل تری نسبت به سایر ایستگاه ها بودند انتخاب و آمار دبی حداکثر لحظه ای سالانه آنها مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی و تکمیل داده ها آمار هر ایستگاه به دوره های آماری 10، 15 و 20 ساله تقسیم شد. در هر ایستگاه 11 سری آماری 10 ساله، 6 سری آماری 15 ساله و یک سری آماری 20 ساله و در کل منطقه 414 سری آماری تجزیه و تحلیل شدند. با آنالیز داده ها در سری های زمانی مذکور در محیط نرم افزار HYFA برای هر ایستگاه در سری های زمانی مذکور با توجه به خروجی برنامه و آزمون برازش نکویی مجذور میانگین انحرافات نسبی (حداقل مربعات) بهترین توزیع فراوانی انتخاب شد. براساس نتایج بدست آمده و فراوانی نسبی رتبه های اول در سری آماری 10 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 4/45 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/13 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 15 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 5/35 درصد و روش دو پارامتری گاما (روش بیشینه درست نمایی) با فراوانی 3/25 درصد دومین توزیع بوده است. در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ پیرسون تیپ سه (روش گشتاور معمولی) با فراوانی 8/47 درصد اولین توزیع فراوانی و توزیع لوگ نرمال دو پارامتری با فراوانی 3/25 (روش بیشینه درست نمایی) دومین توزیع فراوانی بوده است. نتایج بررسی روش های بیشینه درست نمایی و گشتاور معمولی با توجه به رتبه های اول نشان داد که در روش گشتاور معمولی در همه سری های آماری توزیع لوگ پیرسون تیپ سه بیشترین فراوانی را دارد و در روش بیشینه درست نمایی در سری آماری 10 و 15 ساله توزیع گامای دوپارامتری و در سری آماری 20 ساله توزیع لوگ نرمال 3 پارامتری بیشترین فراوانی را دارند.