اثر جذب افزایی ساپونین تام چوبک بر روی جذب انسولین از راه بینی و تاثیر آن بر قند خون در رت

بررسی اثر ساپونین تام چوبک (Acanthopyllum squarrosum) بر جذب انسولین از راه بینی در مقایسه آن با ساپونین کیلایا (Quillaja saponaria)و سدیم کولات به عنوان جذب افزاهایی که قبلا اثر آنها به اثبات است.
در فرمولاسیون محلولهای مورد استفاده در این آزمایش، انسولین به میزان 2 واحد بین المللی برای هر موش تجویز گردید کربوکسی متیل سلولز (CMC) با غلظت 10% و ماده جذب افزا نیز با همین غلظت به فرمولاسیون اضافه شد. کاهش غلظت گلوکز خون ناشی از تجویز هر فرمولاسیون در 5 رت در حالت ناشتا مطالعه و بررسی شد.
اثر جذب افزایی ساپونین تام چوبک از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با دو جذب افزای شناخته شده ساپونین کیلایا و سدیم کولات نداشت. درصد قند خون نسبت به قند خون پایه پس از 130 دقیقه از تجویز محلولهای حاوی انسولین و جذاب افزاهای مختلف بدین شرح بود: برای محلول حاوی ساپونین چوبک %36.78 (±%11.06)، برای محلول حاوی ساپونین کیلایا (2.39%±) 27.46% و برای محلول سدیم کولات (14.93%±) 39.94%.
می توان گفت که ساپونین تام چوبک دارای خاصیت جذب افزایی قابل ملاحظه ای است و اثر آن با ساپونین کیلایا قابل مقایسه می باشد.