تاثیر عصاره آبی زعفران (Crocus sativus L.) بر ژنوتوکسیسیتی ماکروفاژهای موش سوری

تخریب اکسیداتیو DNA نقش مهمی در موتاژنز، پیری و سرطان بازی می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره آبی زعفران بر میزان محافظت DNA درمقابل شکست ناشی از آلودگی به سولفورموستارد در ماکروفاژ و تاثیر احتمالی آن به عنوان عامل آنتی ژنوتوکسیک بود.
تعداد مناسب ماکروفاژ از صفاق موش سوری جدا شد و پس از تایید زنده بودن، به صورت در شیشه با kMnO4 و سولفورموستارد در حضور و عدم حضور عصاره آبی زعفران تیمار شد. میزان سمیت ناشی از سولفورموستارد با سنجش MDA و GSH برحسب نانومولار بر میلی گرم پروتئین و میزان شکست DNA را به روش کامت و برحسب میزان حرکت DNA در میدان الکتروفورز و درصد DNA باقی مانده در هسته سلول ارزیابی شد.
میزان MDA در سلول های نرمال، سلول های تیمارشده با kMnO4، سولفورموستارد و سولفورموستارد+عصاره زعفران به ترتیب 71/0 ± 6/9، 32/0 ± 4/2، 21/0 ± 5/2، 39/0 ± 81/4 نانومولار بر میلی گرم پروتئین و میزان GSH 8/0 ± 9/1، 95/0 ± 4/9، 2/1 ± 3/9 و 55/0 ± 1/5 نانومولار بر میلی گرم پروتئین بود. در سلول های نرمال متوسط حرکت DNA، 43/1 ± 1/23 میکرومتر و در سلول های تیمارشده با kMnO4، سولفورموستارد و سولفورموستارد+عصاره زعفران به ترتیب 6/4 ± 33/28، 42/4 ± 45/40 و 92/4 ± 75/39 میکرومتر بود. میزان DNA باقی مانده در هسته در سلول های نرمال، کنترل مثبت، سولفورموستارد و سولفورموستارد+عصاره زعفران به ترتیب 6/3 ± 3/99، 8/3 ± 7/20، 3/4 ± 61/22 و 8/4 ± 5/65 و بیان گر تاثیر معنی دار عصاره زعفران در کاهش شکست DNA در سلول های آلوده به خردل بود.
نتایج بیانگر اثرات آنتی ژنوتوکسیک عصاره آبی زعفران در محافظت DNA در مقابل شکست اکسیداتیو ناشی از خردل است. مصرف خوراکی این گیاه به صورت مکمل غذایی احتمالا می تواند از عوارض ناشی از این عوامل پیشگیری کند.