هویت شهروندی مجازی فرصت های اینترنتی ممکن و آینده های مجازی محتمل

شهروندی متعلق به هزاره اطلاعات و فضای اینترنتی است. از این منظر عصر حاضر را باید زمانه و زمینه شهروندسازی مجازی دانست که رفتن به سمت هویت یابی‌ها، هویت سازی‌ها و هویت ستیزی‌های مجازی را تولید کرده است؛ که مغایر با ماهیت شهروندی‌های انسانی و پیشامجازی است. از این حیث پرسش مقاله این است که آیا شهروندی مجازی برتر از شهروندی پیشامجازی است؟ آیا ما واقعا به برکت و یمن حضور رایانه و اینترنت، شهروندتر و انسان‌تر از نیاکان پیشامجازی‌مان هستیم؟ آیا نباید نگران پیشروی شهروندی مجازی و همزمان با آن پس روی شهروندی انسانی پیشامجازی بود؟ به این منظور ماهیت شهروندی‌های پیشامجازی و مجازی و شکل‌بندی اجتماعی آنها و نیز پیامدهای اجتماعی شهروندی مجازی، انسجام اجتماعی، بحران هویت یابی، آنومی اخلاقی، فروپاشی فرهنگی، خود بنیانی مجازی، ناشهروندی واقعی و امکانات و احتمالات اجتماعی آن تهدیدها و فرصتها) بحث شده است. هم چنین تصویری تجربی از فضای ایرانی شهروندی مجازی نیز نشان داده شده است.