اثر کلرور روی خوراکی بر میزان گلوکز، انسولین، لیپوپروتئین های سرم و آنزیم های کبدی موش صحرایی نر

روی یکی از عناصر ضروری برای حیات موجودات زنده است و از طرق مختلف وارد بدن می شود. از آنجایی که این عنصر در بسیاری از فرایندهای سلولی از جمله کانال های کلسیمی اثر می گذارد؛ این مطالعه به منظور تعیین اثر کلرور روی خوراکی بر میزان گلوکز، انسولین، لیپوپروتئین های سرم و آنزیم های کبدی موش صحرایی نر انجام گرفت.
این مطالعه تجربی روی 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 7-5 ماهه با میانگین وزنی 200 گرم انجام شد. موش ها به صورت تصادفی در چهار گروه دوازده تایی شامل یک گروه شاهد (A) و سه گروه آزمایشی (B، C، D) قرار گرفتند. موش های گروه های آزمایشی B، C و D به ترتیب از آب حاوی کلرور روی با مقادیر 50، 100 و 200 میلی گرم بر لیتر به مدت چهار هفته استفاده کردند و موش های گروه شاهد در طی این مدت از آب آشامیدنی معمولی استفاده کردند. در پایان دوره حیوانات با کلروفرم بیهوش و از وریدهای گردن خونگیری انجام شد. سپس میزان گلوکز، انسولین، لیپوپروتئین های سرم و آنزیم های کبدی شامل AST (Aspartat Amino Transferase) و ALT (Alanine Amino Transferase) اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS-11 و آزمون های آماری آنالیز واریانس و توکی تجزیه و تحلیل شدند.
میزان LDL گروه آزمایشی B 13.4±2.8 mg/dl، LDL گروه آزمایشی C 14.6±6.3 mg/dl و LDL گروه آزمایشی D 2.8±0.9 mg/dl کاهش معنی داری را نسبت به مقادیر کلسترول گروه A (P<0.05، 125.5±4.9 mg/dl)، HDL گروه A (P<0.05، 80.5±3.8 mg/dl) و LDL گروه A (P<0.05، 30.3±3.2 mg/dl) نشان داد. مقایسه گلوکز، انسولین، تری گلیسرید و آنزیم های کبدی گروه های مورد بررسی تفاوت معنی داری را نشان نداد.
این مطالعه نشان داد که کلرور روی در آب آشامیدنی باعث کاهش میزان لیپوپروتئین های سرم موش های صحرایی نر می گردد و این کاهش با میزان کلرور روی دریافتی ارتباطی نداشت.