تاثیر مرفین بر عفونت لشمانیا ماژور در موش های نژاد BALB/c و نژاد C57BL/6

مرفین با تعدیل پاسخ های ایمنی بر واکنش به برخی عفونت های میکروبی مؤثر است.
بررسی اثر حاد مرفین بر عفونت لشمانیا ماژور در موش های نژاد حساس (BALB/c) و مقاوم (C57BL/6).
در یک مطالعه تجربی، دوز کم (2mg/kg) و دوز زیاد (10mg/kg) مرفین بصورت دو دوز، یک دوز همزمان با تجویز انگل و دوز بعدی 15 روز بعد، به دو گروه از هر نژاد تجویز شد(هر گروه با 5 عضو). به عنوان کنترل به گروه هایی از موش ها قبل از تجویز مرفین، به میزان دو برابر نالوکسان و به یک گروه نیز سرم فیزیولوژی تزریق شد. هفته ای یک بار واکنش موضعی محل تزریق انگل ارزیابی شد.
در موش های C57BL/6 واکنش موضعی در محل تزریق انگل تا هفته پنجم افزایش و سپس کاهش یافت و به وضع طبیعی برگشت. در مقابل، در موش های BALB/c در حالی که واکنش موضعی در گروه دریافت کننده دوز کم مرفین و گروه های کنترل تا پایان آزمایش مرتب افزایش یافت و به چند برابر رسید، در موش های با تجویز10mg/kg واکنش موضعی افزایش محسوسی پیدا نکرد و تفاوت با گروه کنترل معنی دار بود(P<0.05).
تجویز حاد مرفین تاثیر محسوسی بر واکنش موش های C57BL/6 در برابر عفونت لشمانیا ماژور ندارد، اما به صورت دو فازی و وابسته به دوز بر موش های BALB/c تاثیر دارد.