بررسی های کانی شناسی و ژئوشیمیایی نهشته ی کنی خاک رس کائولینیتی شده ی شیخ آباد (جنوب غربی بیرجند) با نگرشی بر کاربردهای صنعتی آن

گستره ی مورد بررسی در استان خراسان جنوبی، حدود 90 کیلومتری جنوب غربی بیرجند قرار گرفته است. این منطقه در طول شرقی”50 ’00 59 تا ’’ 20 ‘ 06 59 و عرض شمالی” 20’ 26 32 تا “32 ‘ 29 32 قرار گرفته است. از نظر زمین ساخت در پهنه ی بلوک لوت قرار دارد. واحدهای آتشفشانی کم عمق ائوسن منطقه، به وسیله ی محلول های گرمابی شدیدا دگرسان شده اند و ذخیره ی معدنی خاک رس کائولینیتی شده را در گستره ی شیخ آباد تشکیل داده است. کانی های اصلی نهشته ی معدنی از کوارتز، کائولینیت و مونت موریونیت و کانی های فرعی مسکویت، آلبیت، اورتوکلاز و ژیپس تشکیل یافته اند. بررسی های شیمیایی نشان می دهد که ماده ی معدنی دارای اکسید سیلیسیم با میانگین 18/63 درصد و اکسید آلومینیوم با میانگین 06/22 درصد، که نسبت به ترکیب شیمیایی ایده آل کائولین (SiO2:46/5%، Al2O3: 39/5 %)، فاصله دارند. کائولین این منطقه دارای میانگین 53/0 درصد اکسید سدیم، 90/3 درصد اکسید پتاسیم و 88/0 درصد اکسیدآهن است. با توجه به ویژگی های صنعتی خاک رس کائولینیتی شده ی شیخ آباد که عبارتند از MOR خام با مقادیر 49 تا 1/56 کیلوگرم نیرو بر سانتی متر مربع، پرت گرمایی (LOI) پایین با میانگین 69/4 درصد، رنگ پخت سفید تا زرد روشن و صفر بودن میزان درصد جذب آب، حتی بدون فرآوری، برای صنایع کاشی سازی کاربرد دارد.