مقایسه تاثیر سه نوع پروژسترون تزریقی، شیاف واژینال و شیاف آلفا هیدروکسی پروژسترون کاپروات در سیکل های IVF/ICSI

به منظور ساپورت فاز لوتئال در سیکل های IVF، تجویز پروژسترون بطور روتین انجام میگیرد.
هدف از این مطالعه آینده نگر تصادفی، مقایسه تاثیر این سه نوع پروژسترون بر حاملگی بیوشیمیائی، کلینیکی و ادامه دار بود. متغیر های دیگر شامل میزان سقط و تولد زنده می باشد.
این مطالعه آینده نگر تصادفی، در پژوهشگاه رویان در محدوده زمانی فروردین 1387 لغایت فروردین 1388 انجام گرفت. معیار-های ورود به مطالعه شامل سن کمتر از 40 سال و استفاده از پروتکل استاندارد و معمول سیکل های (IVF (GnRh analog بود. در مجموع 186 بیمار از نظر ساپورت فاز لوتئال بطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: 1- گروه دریافت کننده پروژسترون تزریقی (پروژسترون روغنی، روزانه 100 میلی گرم داخل عضلانی) 2- گروه دریافت کننده شیاف واژینال Cyclogest (400 میلی گرم دو بار در روز) 3- گروه دریافت کننده شیاف واژینال آلفا هیدروکسی پروژسترون کاپروات (375 میلی گرم هر سه روز یکبار). سپس بیماران از نظر متغیر های ذکر شده مورد مقایسه قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین سنی، حجم توده بدنی، علت، مدت و نوع نازائی (اولیه و ثانویه)، الگوی سیکل های قاعدگی، ضخامت آندومتر در روز انتقال جنین و نوع سیکل درمانی بین گروه 1 (50 نفر)، گروه 2 (50 نفر) و گروه 3 (53 نفر) وجود ندارد. همچنین میزان حاملگی بیوشیمیائی، کلینیکی و ادامه دار در سه گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان نداد (p>0.05) با وجود این میزان سقط در گروه 1، 2 و 3 به ترتیب (35/5%، 5/9 % و 5/9 %) بود که در گروه 1 در مقایسه با سایر گروه ها افزایش معنی داری را نشان داد (0/025=p) نتایج این مطالعه حاکی از تاثیر مشابه سه نوع پروژسترون بر میزان بارداری بود. ما پیشنهاد می کنیم که در بیماران تحت درمان در سیکل های IVF/ICSI بدلیل کاهش میزان سقط و در نتیجه افزایش میزان بارداری ادامه دار در طول فاز لوتئال پروژسترون داخل واژینال تجویز شود.