رمزهای عرفانی در شعر سهراب سپهری

رمز یا سمبل از نظر ادبی عبارتست از ذکر مشبه به و اراده مشبه، البته با دو ویژگی که بیان می شود. در شعر نو و در شعر سهراب سپهری رمز جایگاه ویژه ای دارد، که در حقیقت بسیار دشوار یاب است و کشف آن به راحتی امکان پذیر نیست. در این مقاله نمونه های این رمزها در شعر سهراب سپهری ارائه شده است. مانند: «آب» که سمبل حیات، زندگی، تازگی، نگاه تازه، روشنی، معرفت، حقیقت و طراوت است. همچنین «پرنده» سمبل الهام، سروش، جبرئیل، مرگ و زندگی و روح می باشد؛ یا «ماهی» که روح، حیات، وجود روحانی، سالک، عارف کامل و به حقیقت رسیده و ارتباط بین آسمان و زمین را نشان می دهد. جالب اینکه بخش عمده ای از این رمزها و سمبل ها جنبه عرفانی دارند.