همسرآزاری در زنان شهر گرگان در سال 1387

خشونت نسبت به همسر یکی از معضلات بزرگ بهداشتی بسیاری از کشورها می باشد که پیامدهای منفی جسمانی و روانی بسیاری را برای قربانیان به همراه دارد. هدف از این مطالعه تعیین همسرآزاری در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گرگان در سال 1387 می باشد.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، با استفاده از پرسشنامه «سو استفاده در روابط زناشویی» در بردارنده 27 سوال در سه حیطه ابعاد روحی و روانی، جسمی و جنسی، 300 خانم متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گرگان به صورت نمونه گیری آسان مورد مطالعه قرارگرفتند. روایی ابزار به وسیله اساتید صاحب نظر و پایایی(ضریب آلفا کرونباخ 86/0) مورد تایید قرار گرفت. تست های مورد استفاده شامل تی تست و کای دو می باشد.
در 5/6 درصد موارد میزان همسرآزاری شدید بوده است. تنها 5/16 درصد زنان مورد هیچ نوع همسرآزاری قرار نگرفته بودند. 23 درصد زنان آزار جنسی، 5/54 درصد تنبیه بدنی، 5/82 درصد آزار روحی روانی در روابط زناشویی را گزارش نمودند. در گروه سنی پائین میزان همسرآزاری کم تر دیده شده است. ارتباط بین همسرآزاری با سن، سیگاری بودن همسر و مصرف مواد مخدر معنادار بود (p=0.000).
همسرآزاری از هر نوعی که باشد آثار بهداشتی مخربی را برای سلامت زنان به دنبال دارد. با توجه به میزان بالای آزار روحی روانی در روابط زناشویی، ضروری است تا مشاوره های زوجین به عنوان یک اولویت در سلامت روان خانواده ها مد نظر قرار گیرد.