استفاده از شاخص چشمی برای بررسی روند رشد و نمو جنینی در سه گونه از سخت پوستان ده پا Palaemon elegans، Homarus gammarus، Astacus leptodactylus

ده پایان جزء بزرگ ترین راسته سخت پوستان بوده و چندین مرحله لاروی دارند که جوان ترین آنها از نظر شکل با والدین کاملا متفاوت بوده و ناپلئوس نامیده می شود. در تعدادی از ده پایان، دوره ناپلئوسی جزء مراحل جنینی بوده و در طی تفریخ، آزاد می شود. درونی بودن مراحل رشد جنینی، مطالعه و شناسایی این مراحل را از دیرباز با مشکلات زیادی روبرو نموده و ایجاد روش های تازه در تقسیم بندی مراحل رشد جنینی را می طلبد. در این تحقیق طبق روش پارکینز، استفاده از شاخص چشمی، جهت تعیین مراحل مختلف رشد جنینی سه گونه از سخت پوستان ده پا Palaemon elegans، Homarus gammarus، Astacus leptodactylus، با روش های زندگی متفاوت، و از سه محیط مختلف آب شور، شیرین و لب شور مورد بررسی قرار گرفت. شاخص چشمی تفریخ، معادل 156 میکرون در P. elegans، 430 میکرون در A. leptodactylusو 640 میکرون در H. gammarus تعیین گردید. نتایج به دست آمده فرض استفاده از شاخص چشمی در تعیین مراحل رشد ناپلئوس جنینی را مورد تایید قرار داد، به طوری که در این سه سخت پوست، نیمی از مراحل رشد جنینی در زمان یک دوم شاخص چشمی تفریخ، طی شده بود و در یک سوم میزان شاخص چشمی تفریخ، یک سوم مراحل تکوین جنینی صورت گرفته بود. تفریخ نیز در حداکثر میزان شاخص چشمی ناپلئوس جنینی رخ می دهد. بنابراین به کمک این روش می توان مراحل تکوین جنین را به سادگی محاسبه نموده و با ذکر شاخص چشمی میزان رشد جنین در مطالعات اونتوژنیک را در هر مرحله مشخص کرد.