دیپلماسی دفاعی: تاملی شناختی و کاوش در مبادی

دیپلماسی دفاعی، تلاقی کارکردهای سنتی دو عرصه مجزا یعنی دیپلماسی و دفاعی است که در دوران معاصر در نتیجه همگرایی و تقاطع مسائل و رهیافت های معرفت شناختی و راهبردی ایجاد شده است. این مفهوم در دهه 1380 نیز در ایران همزمان با شکل گیری و آغاز روند بازسازی بنیه دفاعی کشور سازماندهی و نهادینه شده است. کمک به سیاست خارجی کشور در دستیابی به منافع حیاتی ملی و همچنین به یاری گرفتن ظرفیت ها و اصول دیپلماسی در خدمت به کارویژه های دفاعی به ویژه صیانت از تمامیت ارضی، این روند دوسویه و متقابل در هم افزایی سیاست دفاعی و سیاست خارجی را برجسته نموده است. در این نوشتار، به بررسی دیپلماسی دفاعی در پرتو شناخت مبانی، سطوح و کارکردهای آن در رویکرد دولت ها و همچنین استلزام های تقویت روند طراحی و مدیریت نظام مند دیپلماسی دفاعی کشور پرداخته خواهد شد.