بررسی میزان تولید، گرایش و وضعیت در مراتع ممیزی شده و مراتع دارای طرح مرتع داری

امروزه در اثر افزایش جمعیت انسان و دام و نیاز روز افزون بشر به مواد غذایی، مراتع کشور رو به تخریب و زوال کشانده شده، بنابراین مدیریت صحیح مراتع یکی از راهکارهایی است که امروزه بشر با تکنیک های مختلفی چون اصلاح و احیا مراتع چون کپه کاری، قرق، بذر کاری، آتش سوزی و ذخیره نزولات آسمانی و... می توان بهبود بخشید. در این تحقیق دو تیمار شامل مرتعی که در آن طرح مرتع داری کپه کاری اجرا شده و مرتعی که ممیزی شده انتخاب شد و برای هر تیمار سه ترانسکت 100متری به عنوان سه تکرار انتخاب گردید. مراتع ممیزی شده و دارای طرح از لحاظ شرایط اقلیمی و محیطی و تا حدود زیادی ترکیب گیاهی از شرایط نسبتا مشابهی برخوردار بودند. در هر کدام از تکرارها میزان تولید گیاهی به روش قطع و توزین، پوشش گیاهی با پلات های 1 متر مربعی، وضعیت مرتع با روش چهار فاکتوری و گرایش با روش ترازو سنجیده شد.پس از جمع آوری داده ها از آزمون T-Test تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تولید و وضعیت در مرتع دارای طرح مرتع داری با مرتع ممیزی شده دارای اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد می باشند(p<0/01). میزان پوشش گیاهی نیز دارای اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد می باشند(p<0/05)، هم چنین گرایش در مرتع دارای طرح مرتع داری نسبت به مرتع ممیزی شده اختلاف معنی داری نداشت(p>0/05).