اثر سطوح مختلف آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه و کارآئی مصرف آب در ذرت دانه ای سینگل کراس 302

به منظور بررسی اثرسطوح مختلف آب و تراکم کاشت برعملکرد، اجزاء عملکرد و کارایی مصرف آب هیبرید زودرس ذرت دانه ای سینگل کراس 302 در روش آبیاری بارانی، پژوهشی طی دو سال زراعی (1385 و 1386) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه کرج انجام گردید. کرت های اصلی سه سطح آبیاری 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی برآورد شده به روش پنمن مانتیث (با اعمال ضرایب گیاهی) و کرت های فرعی سه تراکم کاشت (80، 90 و 100 هزاربوته در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با افزایش آب آبیاری عملکرد دانه رقم مذکور به طور معنی داری افزایش یافت؛ بطوریکه بیشترین عملکرد دانه از تیمار125% نیاز آبی و کمترین عملکرد از تیمار 75% نیاز آبی حاصل شد. بیشترین میزان کارایی مصرف آب در تیمار 100 درصد نیاز آبی (03/1 کیلوگرم بر متر مکعب) مشاهده گردید. تراکم های متفاوت کاشت نتوانستند اثر معنی داری را بر عملکرد، اجزاء عملکرد و کارایی مصرف آب رقم مذکور بگذارند. مقایسه میانگین برای اثر متقابل آبیاری × تراکم بوته برای وزن خشک گیاه نشان داد که تیمار سطح آبیاری 125 % با تراکم 90 هزاربوته در هکتار از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، وزن خشک گیاه، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف و تیمار سطح آبیاری 100 درصد نیاز آبی با تراکم 100 هزاربوته در هکتار از نظر کارایی مصرف آب برتر بودند. براساس نتایج این تحقیق در شرایط عدم محدودیت منابع آبی، کاربرد 12000 متر مکعب آب در هکتار (در روش آبیاری بارانی) و اعمال تراکم کاشت 90 هزاربوته در هکتار و در شرایط محدودیت منابع آبی کاربرد 10000 متر مکعب آب در هکتار و اعمال تراکم کاشت 100 هزاربوته در هکتار برای ذرت دانه ای سینگل کراس 302 در منطقه کرج مناسب می باشد.