ارزیابی دینامیک های غیرخطی سیگنال الکتروآنسفالوگرام در هنگام مدیتیشن

الکتروآنسفالوگرام بازتاب قابل اطمینانی از مدولاسیون عوامل فیزیولوژیکی بر مغز است. هدف از این مطالعه، ارزیابی ویژگی های غیرخطی سیگنال الکتروآنسفالوگرام در هنگام مدیتیشن است. بدین منظور سیگنال های هفت مدیتیتور زن در دو حالت قبل و در هنگام مدیتیشن در قالب دو مجموعه مجزا جمع آوری شد. ویژگی های بعد همبستگی، نمای لیاپانوف و نمای هرست از این دو مجموعه داده محاسبه گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که در هنگام مدیتیشن بعد همبستگی کاهش می یابد. این کاهش بیانگر کم شدن فعالیت مغزی در هنگام مدیتیشن است. به علاوه مدیتیشن موجب کاهش ماکزیمم نمای لیاپانوف سیگنال الکتروآنسفالوگرام می شود. برخلاف دو ویژگی فوق، نمای هرست سیگنال در هنگام مدیتیشن افزایش می یابد. مقدار محدود بعد همبستگی و مقادیر مثبت نمای لیاپانوف تمام سوژه ها در دو حالت قبل و در هنگام مدیتیشن، نشان دهنده آن است که سیگنال الکتروآنسفالوگرام ، دارای رفتاری کیاتیک با بعد پایین است و پیچیدگی آن در هنگام مدیتیشن کاهش می یابد.