واکنش پنبه به کم آبیاری در مراحل مختلف رشد

هدف اصلی از اجرای کم آبیاری، افزایش راندمان کاربرد آب از طریق کاهش میزان آب آبیاری در هر نوبت و یا از طریق حذف آبیاری هایی است که کمترین بازدهی را دارند. پنبه گیاهی است که به زمان و مقدار آب آبیاری در مراحل مختلف رشد واکنش زیادی نشان می دهد، به طوری که ممکن است در بعضی از مراحل رشد به کم آبیاری حساس بوده یا در بعضی از مراحل اصلا به آب نیاز نداشته باشد. برای تعیین میزان آب مصرفی و حساسیت پنبه به کم آبیاری در هر یک از مراحل رشد، پژوهش حاضر در قالب طرح کرت های خرد شده با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات پنبه هاشم آباد گرگان طی سه سال اجرا گردید. تیمارهای کم آبیاری شامل: کم آبیاری در مرحله گلدهی (I1)،کم آبیاری در مرحله اوج گلدهی (I2)، کم آبیاری در مرحله قوزه دهی (I3)، کم آبیاری در مراحل گلدهی، اوج گلدهی و قوزه دهی (I4)، کم آبیاری در مراحل گلدهی و اوج گلدهی (I5)، کم آبیاری در مراحل گلدهی و قوزه دهی (I6) و کم آبیاری در مرحله اوج گلدهی و قوزه دهی (I7) به عنوان کرت اصلی و مقادیر آب آبیاری 0، 35، 70 و 100 درصد نیاز آبی به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه مرکب سه ساله نشان داد که بین سال ها از نظر عملکرد، درصد زودرسی، وزن قوزه و تعداد قوزه در بوته اختلاف کاملا معنی دار وجود داشت. بین تیمارهای کم آبیاری در مراحل مختلف رشد از نظر عملکرد اختلاف کاملا معنی دار اما از نظر درصد زودرسی، وزن قوزه و تعداد قوزه در بوته اختلاف معنی دار وجود نداشت. بیشترین عملکرد در طی سه سال مربوط به تیمارهای آبیاری I7، I2 و I3 بود. کمترین عملکرد مربوط به تیمارهای I4 و I5 بود. در مجموع می توان گفت حساس ترین مراحل رشد پنبه از نظر تنش آبی مراحل گلدهی و اوج گلدهی می باشند. بین مقادیر مختلف آب آبیاری از نظر عملکرد، درصد زودرسی، وزن قوزه و تعداد قوزه در بوته اختلاف کاملا معنی دار وجود داشت. بهترین تیمار آبیاری، تیمار70 درصد نیاز آبی بود که دارای کارآیی مصرف آب بیشتر، آب مصرفی کمتر و کاهش عملکرد به ترتیب به میزان 7/16، 4/18 و 7/4 درصد نسبت به تیمار آبیاری کامل بود.