بررسی میزان کارآیی ترکیب های مختلف علف کشی در کنترل علف های هرز پهن برگ مزارع چغندر قند

به منظور بررسی طیف علف کشی، امکان اختلاط و تعیین کارآیی پهن برگ کش های انتخابی چغندرقند، آزمایشی در سال 1386 و در سه منطقه تهران (کرج)، خراسان رضوی (مشهد) و ارومیه (میاندوآب) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 25 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. در این بررسی ترکیب های مختلف علف کش-های کلریدازون، فنمدیفام، دز مدیفام، (دز مدیفام+ فنمدیفام+ اتوفومسیت)، متامیترون، ترای فلوسولفورون متیل و کلوپیرالید مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی علف های هرز، وزن خشک تولیدی توسط علف های هرز، ارزیابی چشمی جهت تعیین میزان کارآیی ترکیب های علف کشی و عملکرد چغندرقند از جمله صفات مورد بررسی در این آزمایش بودند. نتایج بررسی نشان داد که در اغلب موارد ترکیب علف کش های ترای فلوسولفورون متیل+ (دز مدیفام+ فنمدیفام+ اتوفومسیت) بیشترین تاثیر را بر کاهش جمعیت و وزن خشک تولیدی توسط علف های هرز داشت. در این بین ترکیب ترای فلوسولفورون متیل+ دز مدیفام نیز از نتیجه خوبی برخوردار بود. کم ترین تاثیر علف کشی از تیمارهای کلریدازون+ ترای فلوسولفورون متیل و کلریدازون+ (دز مدیفام + فنمدیفام+ اتوفومسیت) به دست آمد. این ترکیب ها قادر به کنترل مطلوب علف-های هرز آمارانتوس، سلمه تره و پیچک نبودند.