شاخص های فارماکوکینتیکس کلومیفن سیترات در خانمهای نازای مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

برخی از بیماران به کلومیفن سیترات [(clomiphene citrate [CC] پاسخ مناسب نمی دهند. این ممکن است ناشی از تغییرات متابولیسم و غلظت دارو و ایزومرهای آن باشد. در این مطالعه فارماکوکینتیکس دو ایزومر معروف کلومیفن یعنی (Zuclomiphene (Zu و (Enclomiphene (En پس از تجویز یک دوز واحد 50 میلیگرمی در خانمهای نازا و مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بررسی شد.
این مطالعه فارماکوکینتیکس بر روی 9 نفر از خانمهایی که به دلیل نازایی و ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به کلینیک زنان و نازایی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران پس از امضاء آگاهانه فرم رضایتنامه و کسب مجوز از کمیته اخلاق دانشگاه، در روز اول سیکل پس از خونگیری اولیه یک قرص کلومیفن سیترات 50 میلیگرمی دریافت کردند. سطح LH، FSH، پرولاکتین قبل و بعد از دارو اندازه گیری شد. غلظت پلاسمایی Zu و En به عنوان شاخصی از غلظت داروی CC از روز دوم سیکل بیماران تا روز 21 (با فاصله بین روز 14 تا 21) به روش LC-Mass اندازه گیری شدند.
میانگین (± ضریب تغییرات) Cmax، tmax و AUC برای ایزومر Zu به ترتیب ng/mL 41±15، 87±7 ساعت وng/mL.h(AUC0-456 h) 34±1289 و برای و ng/mL En 18±15، 68±3 ساعت وng/ml.h(AUC0-72 h) 35±65 بدست آمد.
نتایج مطالعه نشان داد که پارامترهایZu در افراد سالم متفاوت بود اما پارامترهای فارماکوکینتیکی En در بیماران مبتلا به PCOS تفاوت چندانی با افراد سالم نداشت.