هپاتیت های C و B در گیرندگان فاکتورهای خونی مبتلا به تالاسمی و هموفیلی

این مطالعه به منظور بررسی شیوع هپاتیت C، هپاتیت B و ویروس نقص ایمنی انسانی (Human immunedeficiency virus یا HIV) در بین بیماران مبتلا به تالاسمی و هموفیلی انجام شد.

این مطالعه ی توصیفی از مهر ماه 1387 تا آذرماه 1389 در اصفهان، ایران، انجام شد و 1160 بیمار مبتلا به تالاسمی و هموفیلی مورد بررسی قرار گرفتند. برای کلیه ی بیماران آنتی ژن هپاتیت B (Hepatitis B antigen یا HBs Ag) و آنتی بادی های ضد هپاتیت C (Anti hepatitis C antibody یا Anti HCV Ab) و ویروس نقص ایمنی انسانی (Anti human immunodeficiency virus antibody یا Anti HIV Ab) اندازه گیری شد. در بیمارانی که از نظر HCV مثبت بودند تعیین ژنوتیپ نیز انجام شد.

مرد و 338 زن، با متوسط سنی 5/11 ± 7/22 سال مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد 545 نفر مبتلا به تالاسمی و 615 نفر مبتلا به هموفیلی بودند. در گروه بیماران هموفیلی 505 نفر (1/82 درصد) مبتلا به هپاتیت مزمن بودند که 495 نفر (98 درصد) از آن ها Anti HCV Ab مثبت و 10 نفر (2 درصد) HBSAg مثبت بودند. 56 نفر (11 درصد) در گروه تالاسمی هپاتیت مزمن داشتند که از بین آن ها 50 نفر (2/89 درصد) دارای Anti HCV Ab مثبت و 6 نفر (8/10 درصد) دارای HBS Ag مثبت بودند. هیچ کدام از بیماران تالاسمی و هموفیلی مبتلا به HIV نبودند. ژنوتیپ یک شایع ترین ژنوتیپ در بیماران مبتلا به HCV بود.

HCV مهم ترین ویروس در بیماران دارای انتقال متعدد خون و فرآورده های خونی بود. اقدامات انجام شده در خصوص پیش گیری از هپاتیت B و ارتقای سلامت خون و فرآورده های حاصل از آن از نظر این ویروس موفقیت آمیز بوده است. سابقه ی هپاتیت در خانواده از عوامل خطر مهم در بین بیماران بود.