تبیین رابطه بین سرمایه اجتماعی پلیس و امنیت عمومی (میزان بروز جرایم)

سرمایه اجتماعی برای پلیس به عنوان ظرفیت و قابلیت مشارکت مردم در توسعه نظم و امنیت عمومی از سال ها پیش تاکنون توجه نظریه پردازان علوم اجتماعی را به خود جلب کرده است. در مقاله حاضر با توجه به نظریه های سرمایه اجتماعی از یک سو و نظریه های آسیب های اجتماعی از سوی دیگر، مدل نظری استخراج و با تدوین فرضیه های تحقیق به آزمون آنها پرداخته شد. روش مطالعه از نوع پیشمایشی و واحد تحلیل فرد است که جامعه آماری آن تمام افراد بالای 18 سال ساکن شهر تهران اند. حجم نمونه 600 نفر بود که با توجه به دست نیافتن به برخی داده ها در فرایند جمع آوری اطلاعات به 587 نفر تقلیل یافت. سرمایه اجتماعی پلیس در این تحقیق با سه بعد آگاهی، اعتماد و مشارکت عملیاتی شد و برای امنیت عمومی شاخص میزان بروز جرایم مدنظر قرار گرفت. پایایی روایی داده ها از طریق تحلیل عاملی و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت.
نتایج حاصل از تحقیق حکایت از آن دارد که بین سرمایه اجتماعی پلیس با امنیت عمومی همبستگی معادل 17/0 (17/0 = r) وجود دارد. از میان ابعاد سه گانه سرمایه اجتماعی مورد بررسی در این تحقیق، دو بعد اعتماد پلیس و مشارکت با پلیس اثر مثبت و معنا دار قوی روی امنیت اجتماعی دارد. همچنین بعد آگاهی از فعالیت های پلیس نیز بر امنیت عمومی تاثیر دارد و در کل، میزان سرمایه اجتماعی پلیس بر امنیت عمومی تاثیرگذار است.