جایگاه مدیریت تعارض و گشودگی ارتباط در ارتقای اعتماد کارکنان پرستاری

اعتماد سازمانی به معنی اشتیاق کارکنان برای انجام فرمان های مورد انتظار مدیر بدون نیاز به کنترل یا ارزشیابی است. شکل گیری فرایندهای سازمانی بر پایه ی اعتماد تحولی شگرف در تعامل کارکنان و مدیران، افزایش تعهد سازمانی، رضایت شغلی و بهبود عملکرد کارکنان بوجود آورده است. تعیین تاثیر مدیریت تعارض و گشودگی ارتباط بر میزان اعتماد کارکنان پرستاری بیمارستان های دولتی رشت در سال 1389 پژوهش به صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی انجام شد. جامعه هدف 1100 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان های دولتی رشت بودند، که پس از تحلیل عاملی و تعیین واریانس و قراردادن در فرمول، 239 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه حاوی 21 پرسش برای سنجش سه متغیر تعارض، اعتماد و گشودگی ارتباط بود. تعارض در دو بخش انواع (وظیفه، رابطه و فرایند) و ویژگی (شدت و مدت) با نظرسنجی از استادان، پس از بومی شدن و تایید روایی و پایایی آن تهیه و داده های تحقیق طی یک ماهه خرداد سال 89، جمع آوری شد. در پردازش اطلاعات پرسشنامه از دو شیوه ی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. بین تعارض وظیفه ای و اعتماد همبستگی وجود نداشت(4/11R=). بین تعارض رابطه ای، فرایندی و ویژگی های تعارض(شدت و مدت) و اعتماد همبستگی بدست آمد که به ترتیب در محدوده ی 13/0R= تا 56/0R= و با سطح معنی داری همه ی متغیرها(05/0P<) بود. همچنین، از رگرسیون چندگانه در تعیین تاثیر متغیرهای تعدیل گر گشودگی ارتباط، شدت تعارض و مدت آن بر رابطه بین انواع تعارض و اعتماد استفاده شد که دلتای تغییر(در رابطه بین متغیرها با ورود متغیر تعدیل گر) نشان دهنده ی وجود چنین رابطه تعدیل کننده ای بود. طبق نتایج، بین تعارض فرایندی و رابطه ای با اعتماد، رابطه معنی دار معکوس وجود داشت، و گشودگی ارتباط و مدت تعارض بر رابطه ی تعارض و اعتماد تاثیر مثبت می گذارد، ولی شدت تعارض با تاثیر منفی بر رابطه تعارض و اعتماد باعث کاهش اعتماد می شود. لذا به مدیران توصیه می شود با به کارگیری دو استراتژی مدیریت تعارض و ایجاد ارتباطات مطلوب در محیط کار به افزایش اعتماد کارکنان و در نهایت موفقیت سازمان نائل آیند.