اثرات پرمنگنات پتاسیم و مدت انبارداری بر خصوصیات کیفی میوه انبه (Mangifera indica L.)

در آزمایش حاضر، اثرات مقادیر مختلف پرمنگنات پتاسیم طی یک دوره بیست و یک روزه انبارمانی بر کیفیت میوه انبه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کامل تصادفی با تیمارهای پرمنگنات پتاسیم (0، 5 و 10 گرم به ازای هر کیلوگرم میوه) و مدت زمان انبارداری (7، 14 و 21 روز) طرح ریزی گردید. مقایسه میانگین ها در سطح 5 درصد آزمون دانکن انجام شد. شاخص های کیفی میوه شامل pH، اسیدیته کل، مواد جامد محلول کل (T.S.S)، اسید اسکوربیک، چگالی، مواد فنلی در گوشت و پوست میوه، درصد پوسیدگی در طول دوره انبارداری اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان دادند پس از به کار بردن پرمنگنات پتاسیم (10 گرم به ازای هر کیلوگرم میوه)، میوه های تیمار شده پس از هفت روز بطور معنی داری دارای بیشترین اسیدیته بودند. میوه های تیمار شده با 10 گرم پرمنگنات پتاسیم پس از هفت روز دارای فنل بیشتری در گوشت میوه بودند ولی در روز بیست و یکم، میزان فنل بطور معنی داری کمتر از شاهد بود. در روزهای هفتم و چهاردهم، ترکیبات فنلی در پوست میوه های تیمار شده با 10 گرم پرمنگنات پتاسیم بیشتر بود. تا روز چهاردهم پوسیدگی میوه در تمام تیمارها تفاوت معنی داری با شاهد نداشت ولی کاربرد پرمنگنات پتاسیم به میزان 10 گرم به ازای کیلوگرم میوه موجب افزایش پوسیدگی در روز بیست و یکم گردید. کاربرد پرمنگنات پتاسیم تاثیر معنی داری بر اسید اسکوربیک و یا چگالی آب میوه نداشت.