توسعه مدل طراحی بهینه سیستم کنترل سیلاب با در نظر گرفتن سدهای تاخیری با استفاده از الگوریتم ژنتیک

با توجه به این که سیستمهای کنترل و هدایت سیلاب بسیار گسترده و پر هزینه هستند، طراحی سیستمهایی با هزینه کمتر و با ملحوظ کردن تمامی پارامترها و متغیرهای طراحی، ذهن محققان را به خود مشغول کرده است. لذا ایجاد نوعی مدل بهینه سازی جهت طراحی این سیستمها ضروری است. با توجه به کاربرد وسیع الگوریتم ژنتیک در علوم مختلف، در این مقاله پس از بررسی تاریخچه تحقیقات و تلاشهای انجام شده در زمینه کاربرد آن در حوزه مهندسی آب، از این الگوریتم به عنوان روش جستجو برای طراحی بهینه این سیستم ها استفاده شده است. در این مقاله نوعی مدل بهینه سازی ارائه شده، که در آن از الگوریتم ژنتیک به عنوان ابزار بهینه سازی و از بلوک Transport از نرم افزار SWMM به عنوان ابزار شبیه ساز برای تحلیل هیدرولیکی سیستم کنترل سیلاب استفاده شده است. مدل بهینه سازی ارائه شده، مجموعه ای کارامد را ایجاد کرده که ضمن بررسی دقیق رفتار هیدرولیکی سیستم، توانایی طراحی بهینه سیستم مورد نظر را دارد. به عنوان مطالعه موردی، از مدل مزبور برای طراحی بهینه سیستم کنترل سیلاب پارس جنوبی که ترکیبی از سد تاخیری با تخلیه کننده تحتانی و چند کانال انتقال آب می باشد، استفاده شده است. نتایج، نشان دهنده کارامدی مدل پیشنهادی در کاهش هزینه های ساخت تا حدود 23 درصد است.