بررسی فراوانی ده ساله موارد ابتلاع به سرطانهای حفره دهان در بیماران ارجاع داده شده به بخش پاتولوژی بیمارستان امام رضا- تبریز

سرطان دهان یکی از سرطان های شایع و جزء 10 عامل اول مرگ و میر در سرتاسرجهان است. با توجه به نقش شرایط محیطی و اقلیمی در ایجاد سرطان ها، انجام مطالعات اپیدمیولوژیک یک ضرورت است. از این رو مطالعه ای با هدف تعیین فراوانی ده ساله موارد ابتلا به سرطان دهان، در بیماران ارجاع داده شده به مراکز آموزش درمانی امام رضا در تبریز انجام شد.
مطالعه ای توصیفی – تحلیلی و گذشته نگر بر روی پرونده 256 بیمار مبتلا به سرطان دهان صورت گرفت. ابتدا اطلاعات فردی، بالینی و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز استخراج گردید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS.15 و با استفاده از روش های آماری توصیفی، آزمون رابطه مجذور کای، یو من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
کارسینوم سلول سنگفرشی (79%) شایعترین بدخیمی بود. پس از آن بدخیمی های غدد بزاقی 6/13 درصد و سارکوماها 3 درصد موارد را شامل می شدند. نسبت مرد به زن 46/2 به 1 و میانگین سن مردان 54/16 ±29/61 و میانگین سن زنان 54/17 ±73/57 سال بود. شایعترین محل ابتلا زبان (30%) و بعد از آن لب (28%) بود. 8/95 درصد موارد کارسینوم سلولهای سنگفرشی، دارای درجه میکروسکوپی I بوده و سن با درجه میکروسکوپی رابطه معکوس معنی داری داشت (05/0P<).
الگوی سرطان دهان در مطالعه حاضر مشابه سایر مطالعات بود. نسبت مرد به زن و نیز میانگین سن مبتلایان در طول سالهای مورد مطالعه افزایش یافته بود.