زبان و کاربردهای باستانگرایانه در اشعار مهدی اخوان ثالث

عنوان این مقاله، «زبان وکاربردهای باستانگرایانه در اشعار مهدی اخوان ثالث» متخلص به م. امید است. مقاله با مقدمه ای درباره زبان «امید» و تعریفی از باستانگرایی صرفی و نحوی (Archaism) آغاز می شود و با ارائه شواهدی در سه حوزه باستانگرایی های صرفی و نحوی، وکاربرد واژه های کهن، و کلمات و تعبیرات جدید یا کم کاربرد به همراه برخی نقد و نظرها به اتمام می رسد؛ در خصوص شواهد ارائه شده باید گفت که:اولا تمامی اشعار و منظومه های اخوان سطربه سطرو به دفعات مورد مطالعه و مداقه قرار گرفته است.
ثانیا جهت اختصار سعی شده است به مهمترین آنها با حداقل مثال ها بسنده گردد.
ثالثا شواهد ارائه شده تا حد ممکن از میان آثار مختلف و قالبهای جدید و قدیم باشد.