تاثیر جداگانه و ترکیبی علف کش ها بر روی علف های هرز مزارع ذرت (Zea mays L.) در دو الگوی کشت تک ردیفه و دو ردیفه

این تحقیق به منظور بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی علف کش ها بر روی علف های هرز مزارع ذرت در دو الگوی کشت تک ردیفه و دو ردیفه در سال 1387 در قالب آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، انجام گرفت. الگوهای کشت تک ردیفه و دوردیفه به صورت جداگانه و به فاصله 12 متر از هم کاشته شدند. آزمایش به صورت بلوک کامل تصادفی با سه تکرار مجموعا با 11 تیمار، مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از: کاربرد علف کش های آترازین، آلاکلر، نیکوسولفورون، فورام سولفورون، ریم سولفورون، آترازین+آلاکلر، نیکوسولفورون+فورام سولفورون، نیکوسولفورون+ ریم سولفورون، ریم سولفورون+ فورام سولفورون، شاهد عاری از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز در تمام طول فصل. مقایسه میانگین تیمار ها نشان داد که مخلوط علفکشی آترازین+آلاکلر در غلظت بکار برده شده، تاثیر بیشتری از دیگر تیمار ها برکاهش وزن خشک علف های هرز داشت و تیمارهای نیکوسولفورون و فورام سولفورون در رتبه های بعدی قرار گرفتند. بهترین علف کش از خانواده سولفونیل اوره، از نظر تاثیر برکاهش وزن خشک علف های هرز و افزایش عملکرد، نیکوسولفورون بود. فورام سولفورون و ترکیب نیکوسولفورون و فورام سولفورون نیز بعد از آن قرار گرفتند. الگوی کشت دو ردیفه نسبت به تک ردیفه تاثیر بیشتری بر کاهش وزن خشک علف های هرز و در نتیجه افزایش عملکرد ذرت داشت.