نقش تصویربرداری طیف نگاری تشدید مغناطیسی (MRSI) در تعیین حجم هدف برای پرتودرمانی پروستات

استفاده از تکنیک تصویربرداری طیف نگاری تشدید مغناطیسی (ام آراس آی) به عنوان یک روش تصویربرداری عملکردی، اخیرا در تعریف حجم هدف مورد توجه قرارگرفته است. در این مطالعه به بررسی استفاده از این روش برای تعریف حجم هدف در پرتودرمانی پروستات پرداخته شده است.
در این تحقیق از 20 بیمار مبتلا به سرطان پروستات تصاویر سی تی و ام آر آی به همراه ام آر اس آی تهیه شد. تصاویر ام آر اس آی و سی تی این بیماران با هم جوش داده شد و سپس طراحی درمان برای هر بیمار با سه روش ترکیب تصاویر ام آر آی و سی تی، ام آر اس آی و سی تی و سی تی به تنهایی انجام گردید.
نسبت تغییرات حجم کلینیکی هدف (CTV)و حجم طراحی هدف (PTV) ام آر آی به سی تی بترتیب 83/12% و 97/8% بدست آمده است، این مقادیر در روش ام آر اس نسبت به سی تی 21% و 41/27% می باشند. تغییرات دز ماکزیمم رسیده به رکتوم نشان دهنده 58/0% افزایش در ام آر اس نسبت به سی تی و 09/1 % کاهش در ام آر آی نسبت به سی تی می باشد. تغییرات دز ماکزیمم در سر استخوان های فمور در روش ام آر اس نسبت به سی تی4/5% افزایش و در روش ام آر آی نسبت به سی تی 67/0% کاهش را نشان می دهد. افزایش انحراف معیار دز در حجم های هدف در استفاده از ام آر اس آی دیده شد.
استفاده از ام آراس آی برای تعریف حجم هدف در پرتودرمانی پروستات، نشان دهنده افزایش این حجم در مقایسه با سی تی به تنهایی می باشد. همچنین در هنگام استفاده از ام آر اس آی باید تکنیک و پروتکل انجام آن از نظر قدرت تفکیک وکسلی مدنظر قرار گیرد.