مدلسازی و بهینه سازی فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ با استفاده از روش های آماری و الگوریتم تبرید تدریجی

روش جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ (GMAW) از فرآیندهای مهم در ایجاد اتصالات دائمی با کیفیت بالا در قطعات فلزی است. در فرآیندهای جوشکاری، هندسه و کیفیت اتصالات به میزان زیادی وابسته به مقادیر پارامترهای تنظیمی است. از جمله پارامترهای مهم تنظیمی می توان به ولتاژ، نرخ تغذیه سیم، نرخ جریان گاز، فاصله نازل تا صفحه و زاویه نازل نسبت به صفحه جوشکاری اشاره نمود. کیفیت جوش معمولا توسط هندسه گرده جوش بیان می شود که خود شامل ارتفاع، پهنا و عمق نفوذ گرده جوش می باشد. در این مقاله، بر اساس داده های تجربی و با استناد بر رویکرد مدلسازی رگرسیونی، روابطه ریاضی دقیق بین پارامترهای ورودی جوشکاری و مشخصه های هندسه گرده جوش توسعه یافته است. سپس به کمک الگوریتم تبرید تدریجی بهترین مقادیر برای پارامترهای ورودی فرآیند، براساس مشخصه های مطلوب هندسه گرده جوش، تعیین شده اند. مقایسه نتایج بهینه سازی با مقادیر واقعی نشانگر قابلیت بسیار خوب روش پیشنهادی در مدلسازی و بهینه سازی جوشکاری GMAW می باشد