سلوک در آموزه های دینی

حقیقت سلوک یا عرفان عملی، نوعی حرکت باطنی و گذر از مقاطع نسبی و در نهایت وصول، اتصال و فنای در حق تعالی با معنای درست آن است. از جمله پرسش هایی که ذهن را به خود مشغول می دارد، این است که آیا چنین معنایی را می توان از آموزه های دینی و تعلیمات پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع) استفاده کرد. این معنا از سویی، سطح عمیق تری از برداشت دینی را آشکار می سازد و از سوی دیگر، می تواند آغاز بر مطالعات گسترده تر و فنی در این زمینه باشد. بی تردید پی گیری این مسیر، افزون بر آنکه تقارب فضای حاکم بر عرفان عملی اسلامی با آموزه های دینی و مکتب اهل بیت(ع) را اثبات می کند، می تواند منجر به پدید آمدن آثار ارزشمندی در علم سلوک و عرفان عملی باشد.