توزیع قندهای انتهایی گلیکوکانژوگیت طی تکامل نوروهیپوفیز موش صحرایی

نوروهیپوفیز از کف دیانسفالون مشتق می گردد و تکامل آن حاصل میان کنش های متعددی سلولی است که به واسطه مولکول های شیمیایی از جمله قندهای انتهایی گلیکوگانژوگیت میانجیگری می گردد. این مطالعه به منظور تعیین تغییرات برخی از قندهای انتهایی گلیکوکانژوگیت ها طی تکامل نوروهیپوفیز در موش صحرایی با روش لکتین هیستوشیمیایی انجام گردید.
در این مطالعه تجربی از 40 سر موش صحرایی ماده دوماهه و20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 280-250 گرم استفاده شد. پس از آمیزش و تعیین روز صفر حاملگی، موش های باردار در فاصله روزهای 10 تا 20 حاملگی قطع نخاع گردیدند و جنین های آنان به منظور مطالعات بافت شناسی جمع آوری گردید. سپس با جداسازی و فیکس سرهای نمونه های یاد شده و تهیه برش های سریال از مناطق دارای بافت هیپوفیز به رنگ آمیزی لکتین هیستوشیمیایی مبادرت گردید. لکتین های OFA، LTA، UEA-1 VVA،SBA GSA1-B4، PNA وWFA باHRP نشان دار شدند. به طوری که OFA، LTA، UEA-1 برای قندهای انتهایی، α- L –FucoseوGSA1-B4، ، SBA PNA وWFA به ترتیب برای D-Gal α، ß-D-GalNAc، α، D-GalNAc، D-Gal-(1-3) و D-GalNAc اختصاصی هستند. نتایج نشان داد که اکثر سلول های نوروهیپوفیز با لکتین OFA از روز دهم حاملگی واکنش نشان دادند و در روز پانزدهم افزایش آماری معنی داری در شدت واکنش سلول ها ملاحظه گردید (P<0.05). در روز هفدهم به طور معنی داری شدت واکنش کاهش یافت (P<0.05). لکتین PNA از روز سیزدهم جنینی با تعدادی از سلول های نوروهیپوفیز واکنش نشان داده و تا روز شانزدهم بر شدت این واکنش ها افزوده شد و پس از آن شدت واکنش کاسته شد (P<0.05). واکنش لکتین SBA از روز چهاردهم شروع و تا روز هیجدهم با همان شدت ادامه یافت و سپس کاهش یافت (P<0.05). واکنش به لکتین WFA از روز سیزدهم شروع شد و در روزهای چهاردهم و پانزدهم به صورت معنی داری شدت یافت (P<0.05) و پس از آن به تدریج از شدت واکنش کاسته شد. در مورد لکتین های UEA-1، LTA، VVA و GSA1-B4 هیچ گونه واکنشی مشاهده نگردید.
این مطالعه نشان داد که احتمالا بیان قندهای انتهایی α- L–Fucose، α، ß-D-GalNAc و D- Gal – (ß-1-3) - D-GalNAc با استفاده از یک نقش کلیدی و نوعی الگوی زمانی و مکانی مشخص در فرایندهای تکاملی از جمله تکامل نوروهیپوفیز تنظیم شده است.