بررسی اثرات زیست محیطی واحد کلر آلکالی پتروشیمی بندر امام

واحدهای کلرآلکالی که با سل های جیوه کار می کنند، سبب آلودگی هوا با انتشار جیوه به جو، آلودگی خاک با تولید پسماندهای جامد، آلودگی آب و جانداران آبزی با پساب خروجی و آلودگی محصولات می گردند. البته هنوز استاندارد مشخص در زمینه حد مجاز جیوه در محیط زیست (آب، هوا و خاک) منتشر نشده است. ولی آنچه مشخص است جیوه یک عنصر سمی است و پتانسیل تجمع زیستی بالایی دارد و مشکلات جسمی وخیمی از قبیل بیماری میناماتا را ایجاد می کند. هدف از این مقاله بررسی انتشار جیوه از واحدهای کلر- آلکالی، اثرات مخرب جیوه بر محیط زیست و انسان است. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع پیمایشی است.
واحد های کلرآلکالی جزء مواردی هستند که باید قبل از استقرار حتما ارزیابی اثرات زیست محیطی برای آن ها انجام شود تا اثرات این واحدها برمبنای شرایط فیزیکی، بیولوژیکی و اقتصادی واجتماعی محل برآورد گردد. صنعت کلرآلکالی به عنوان عمده ترین منبع رهاسازی جیوه به محیط زیست معرفی شده است. به این دلیل، طی دومین نشست کمیته مذاکرات بین الدولی ممنوعیت الزام آور جیوه که بهمن ماه 1389 در چیبای ژاپن برگزار شد، مقرر گردید که تمام کشورها طی یک اقدام ملی با تعیین زمان مشخص اقدام به تغییر فرآیند یا برچیدن واحدهای کلرآلکالی نمایند.
درحال حاضر مصرف جیوه پتروشیمی بندر امام حدود 30 تن در سال می باشد که از منابع خارجی تامین می شود. طرح تغییر فرآیند واحد کلرآلکالی بندر امام از روش جیوه ای به روش غشایی تصویب شده و برآورد شده است که تا سال 1392 جیوه به کلی از فرآیند تولید حذف گردد. واحد کلر آلکالی پتروشیمی بندر امام اقداماتی در راستای کاهش اتلاف جیوه انجام داده اند که در این مقاله به آن ها پرداخته شده است.