آسیب شناسی بافت های فرسوده شهری و راهکارهای فراروی آن

بافت های فرسوده شهری تصوری از بافت قدیمی شهر که به دلایلی احیاء و باززنده سازی نشده را در ذهن ایجاد می کند. این ذهنیت از بافت های فرسوده که بیشتر کهنگی بافت را نمایان می کند، مانعی برای تعریف جامعی از بافت های شهری مشکل دار که نوسازی در آنها کاسته شده و در نهایت رو به فرسودگی نهاده اند می شود. حال آن که بافت های مساله دار شهری عبارتند از: بافت های شهری که وجود عوامل مختلف در آن، سبب کاهش ارزش کیفی و کمی زندگی انسان می شود و با پایین آمدن ارزش هیا سکونتی، نوسازی و احیای بافت انجام نشده و ساکنان آن کم کم مهاجرت می کنند. آسیب شناسی شهری و شناسایی بافت های فرسوده از یک سو و شناسایی ریشه های ایجاد بافت های فرسوده از سوی دیگر، سبب یافتن راه حلی برای کاهش بافت های مساله دار در شهر می شوند. توجه به این مطلب مهم است که فرسودگی بافت شهری از درون خود بافت پدید می آید و هر بافت نوساز هم می تواند ریشه های فرسودگی و ناسازگاری را از همان ابتدا در درون داشته باشد. لذا شناخت، مطالعه و بررسی علل، مسایل و مشکلاتی که سبب ایجاد ناسازگاری در بافت می شود و سبب فرسودگی می شود، منجر به ذکر راهکارهایی، برای اصلاح و بهسازی بافت های موجود و پیشگیری از پدید آمدن این بافت های مساله دار می شود. در همین راستا در این مقاله با دسته بندی بافت ها و عوامل فرسودگی آن ها راهبردهای پیشگیری از بروز شرایطی که چنین بافت هایی را در طول زمان ایجاد می کنند، پیش روی قرار می گیرد.