پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) www.isc.gov.ir

با وجود گسترش روزافزون تعداد مجله‌های علمی و استفاده گسترده جامعه از آن در اغلب کشورهای دنیا، از جمله ایران، مساله انتخاب نشریات ادواری، مدت‌ها فاقد راه‌حل صحیح بوده است. عواملی چون: افزایش هزینه اشتراک مجله‌ها، عدم تخصیص بودجه کافی کتابخانه‌ها و مراکز اطلاع‌رسانی برای خرید، اختلال‌هایی در جریان انتخاب منظم و با قاعده مجله‌ها ایجاد نموده‌اند. در کشورهای پیشرفته برای دسترسی به بهترین مجله و انتخاب مجله‌های دلخواه که متناسب با علایق جامعه استفاده‌کنندگان از کتابخانه‌ها باشد، روش‌های گوناگونی وجود دارد که نه تنها باعث آشنایی با مجله‌های متناسب با علایق استفاده‌کنندگان می‌شود، بلکه می‌تواند از نظر رتبه‌بندی مجله‌ها نقش بسیار مهمی ایفا نماید. یکی از این روش‌ها، بررسی استنادی نشریات ادواری است که استفاده از آن در میان موسسات بین‌المللی از جمله، موسسه علمی تامسون رویترز (1) رایج است و سابقه نسبتا طولانی دارد؛ اما به لحاظ سوگیری نسبت به زبان انگلیسی، مورد انتقاد بوده و توانایی تحت پوشش قراردادن همه نشریات داوری‌شده جهان را ندارد. (صمدی، محمد اسماعیل، 1388)
تا چند سال اخیر، نمایه‌سازی استنادی نشریات علمی، تنها در موسسه تامسون رویترز انجام می‌گرفت. سپس پایگاه اسکاپوس نیز نسبت به نمایه‌سازی استنادی نشریات اقدام کرد. گوگل‌اسکولار نیز ابزار علم‌سنجی دیگری است که خروجی‌های پژوهشی را بر مبنای معیارهای علم‌سنجی ارزیابی می‌کند. محدودیت‌های موسسات مذکور باعث شده است تا در کشورهای مختلف مجلات غیرانگلیسی زبان فرصت نمایه‌شدن در پایگاه‌های استنادی نشریات را نداشته باشند. بنابراین، موسسه تامسون رویترز همواره کشورها را به تولید داده‌های استنادی برای نشریات بومی خود در زمینه ارزیابی و رتبه‌‌بندی آن‌ها تشویق کرده است. در کشور ما نیز مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری از سال 1381 و جهاد دانشگاهی از سال 1383، پایگاه گزارش‌های استنادی نشریات فارسی را عرضه کرده و در زمینه محاسبه و انتشار شاخص‌های مهم استنادی برای نشریات داخلی اقدام کرده‌اند. (عطاپور، نوروزی چاکلی، حسن‌زاده، 1388)...