بررسی عملکرد حافظه کاری و برانگیختگی قشری پیشانی با توجه به رگه شخصیتی زودانگیختگی

در مطالعه حاضر بر پایه تعریف «گری» از رگه شخصیتی زودانگیختگی و با اتخاذ رویکردی شناختی- عصبی، تاثیرات این رگه برعملکرد حافظه کاری و برانگیختگی قشری پیشانی مورد بررسی قرار گرفته است.
ابتدا 793 دختر دانشجوی 18 تا 28 ساله، مقیاس شخصیتی آیزنک و مقیاس بازداری/ روی آوری کارور و وایت را تکمیل نمودند و با توجه به نمرات شان در کرانه های بالایی و پایینی ابعاد برون گردی و نوروزگرایی به دو گروه 15 نفره رگه زودانگیختگی بالا (نوروزگرا / برون گرد) و رگه زودانگیختگی پایین (پایدار هیجانی/ درون‎گرد) اختصاص یافتند. در مرحله بعدی این دو گروه تکالیف حافظه کاری 1-back و PASAT و فراخنای ارقام (مستقیم و معکوس) را اجرا نمودند. نمره های نهایی آنها در این تکالیف به عنوان شاخص عملکرد حافظه کاری و میانگین فعالیت آلفای قشریEEG آنها در حین انجام تکلیف 1-back، به عنوان شاخص برانگیختگی قشری ثبت گردید. نتایج با استفاده از آزمون t برای گروه های مستقل مورد مقایسه واقع شد.
براساس یافته های این مطالعه، عملکرد دو گروه در تکالیف حافظه کاری تفاوت معناداری نداشت؛ در حالی که زمان واکنش آزمودنی های زودانگیخته در پاسخ گویی به تکالیف کمتر و تعداد خطاهای آنها بیشتر بود. نتایج بررسی برانگیختگی قشری نشان داد که آزمودنی های زودانگیخته، در حین انجام تکلیف حافظه کاری، برانگیختگی قشری بیشتری را در قشر پیشانی چپ تجربه نمودند.
علیرغم تلاش مغزی بیشتر آزمودنی های زودانگیخته بالا در هنگام فعالیت حافظه کاری، نتایج عملکرد این حافظه در آزمودنی های زودانگیخته بالا و پایین تفاوتی ندارد. عملکرد تکانشی گروه زودانگیخته با شتاب بیشتر و دقت کمتر در انجام تکلیف حافظه کاری مشخص می گردد.