بررسی تناقض های تصمیم سازان آمریکایی در برابر انقلاب ایران بر اساس نظریه تصمیم گیری (1979-1976م)

مروری بر تاریخ انقلاب اسلامی ایران، نشان می دهد تصمیمات و سیاست های حکومت پهلوی در موارد بسیاری تحت تاثیر راهبردها و موضع گیری های بلوک غرب و از جمله رهبران دولت ایالات متحده قرار داشت. این نوشتار با بهره گیری از نظریه «تصمیم گیری» می کوشد تا به این پرسش، پاسخ دهد که تناقض های تصمیم گیری دولت کارتر چه تاثیری بر فرآیند انقلاب ایران بر جای گذاشت؟ در این راستا مقاله حاضر نخست به بررسی آموزه های نظریه تصمیم گیری در سیاست خارجی و مدل های آن می پردازد و سپس با اشاره به برخی از مهمترین جریان هایی موثر در دستگاه تصمیم سازی و تصمیم گیری دولت کارتر، تاثیرات تناقض های نظام تصمیم گیری آمریکا را بر حکومت پهلوی دوم و انقلابیون، بررسی می کند و در عین حال توانمندی نظریه ی مذکور را در تبیین حوادث انقلاب اسلامی، مورد آزمون قرار می دهد.