مقایسه فراوانی کاندیدا آلبیکانس در دهان افراد مبتلا و غیر مبتلا به تالاسمی ماژور در همدان

تالاسمی ها گروه ناهمگونی از اختلالات ژنتیکی هستند که در آن ها تولید هموگلوبین نرمال قسمتی ویا کاملا کاهش یافته است، تالاسمی شایع ترین بیماری تک ژنی ارثی ایران است. قارچ کاندیداآلبیکانس به عنوان فلور طبیعی پوست و مخاط بوده ودر حالت طبیعی بیماری زا نیست، دفاع اصلی بدن در مقابل مخمرها به خصوص کاندیدا سلول های بیگانه خوار هستند که در این بیماران قدرت بیگانه خواری و پدیده اپسونیزاسیون کاهش می یابد، با توجه به مطالب فوق هدف از این مطالعه بررسی فراوانی کاندیداآلبیکانس وگونه های آن در دهان افراد تالاسمی ماژور و مقایسه آن با افراد سالم می باشد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 52 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور و 104 فرد غیر مبتلا به تالاسمی ماژور در طی سال 1387 انجام شد. نمونه برداری توسط سواپ استریل از حفره دهانی بیماران و گروه شاهد انجام گرفت و سپس آزمایش مستقیم و کشت برای همه نمونه ها انجام شد.
فراوانی گونه های کاندیدا در افراد تالاسمی شامل کاندیداآلبیکانس 32.7 درصد، کاندیداتروپیکالیس 13.5 درصد، کاندیدا گلابراتا- گیلرموندی و کروزه ای 1.9درصد و کاندیدا کفیر جدا نشد و در افراد سالم کاندیداآلبیکانس 17.3 درصد، کاندیدا تروپیکالیس 3.8 درصد، کاندیدا گلابراتا و کفیر1 درصد و گیلرموندی و کروزه ای مشاهده نگردید که با توجه به آزمون کای دواختلاف دو گروه در سطح p<0.05 معنی دار بود، و با توجه به داده های آماری ارتباط بین طحال برداری و مشاهده قارچ معنی دار بود و هم چنین ارتباط بین سن و مشاهده قارچ فقط در افراد مونث سالم معنی دار بود.
با توجه به یافته ها نتیجه می گیریم که ارتباط معنی داری بین فراوانی کاندیداآلبیکانس در دهان افراد مبتلا به تالاسمی ماژور در مقایسه با افراد سالم وجود دارد و هم چنین ارتباط معنی داری بین طحال برداری و مشاهده قارچ در دهان افراد مبتلا به تالاسمی وجود دارد ولی در افراد مذکر مبتلا به تالاسمی و افراد مذکر سالم و افراد مونث مبتلا به تالاسمی ارتباط معنی داری بین سن و مشاهده قارچ وجود ندارد.