ساخت گیرنده کایمریک لنفوسیت T دارای کمک محرک OX40 علیه سلول های سرطان سینه

گیرنده های کایمریک سلول های T روش خوبی برای ایمنوتراپی سرطان فراهم کرده است. در این گیرنده بجای قطعه متغیر گیرنده سلول T از نانوبادی استفاده شده است. نانوبادی یا VHH کوچکترین قطعه آنتی بادی زنجیره سنگین شتری است که قابلیت اتصال به آنتی ژن دارد و نیز همولوژی بسیاری با VH انسانی داشته، از قدرت ایمنی زایی اندکی بهره مند است. سازه رسپتور کایمریکی که در آزمایشگاه ما ساخته شده دارای VHH-hing-CD28-CD3ζ است. اگرچه گیرنده های کایمریکی که از طریق CD3ζ فعال می شوند اینترفرون گاما آزاد می کنند، اما به علت نبود سیگنال های کمک تحریکی نمی توانند به طور کامل فعال شوند. لذا وجود CD28 باعث رهاسازی اینترلوکین 2 شده و تکثیر تومور را محدود می کند؛ اما باعث فعال شدن کامل T سل نمی شود. به منظور بهبود عملکرد گیرنده های کایمریک، اندودامین های سه بخشی ساخته شده است که شامل CD28-OX40-CD3ζ است. به دنبال تحریک سلول های T کمک محرک OX40 سیگنال های قوی فعا ل سازی و طولانی مدت برای این سلول ها ایجادمی کند که برای حفظ پاسخ ایمنی بسیار مهم است.
در این تحقیق پرایمرهای هم پوشان که 60% از توالی OX40 را در برداشت سنتز و قطعه CD28-Ox40-CD3ζ با روش SOE PCR ایجاد شد و سپس این توالی با قطعه CD28-CD3ζ در سازه VHH-hing-CD28-CD3ζ جایگزین شد. بعد از انتقال این سازه به درون سلول های Jurkat) T) بیان گیرنده در سطح mRNA و عملکرد آن با روش های semi-quantitative RT PCR و کیت الایزا سنجش IL-2 ارزیابی شد.
نتایج و نتایج حاکی از آن است که عملکرد و بیان سازه دارای OX40 بیشترشده است. با توجه به نتایج ارزیابی IL-2 و semi-quantitative RT PCR می توان چنین نتیجه گیری کرد که میزان بیان سازه های pCDNA-1 hinge CAR-OX40 و pCDNA-2 hinge CAR-OX40 برابرند اما عملکرد سازه pCDNA-2 hinge CAR-OX40 بیشتر است.