تاثیر نانوزئولیت بر عملکرد، فراسنجه های خونی و جمعیت باکتریایی ایلئوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف نانوزئولیت در جیره های آلوده به آفلاتوکسین بر عملکرد، برخی از فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه های گوشتی انجام شد. جوجه های گوشتی از سن هفت روزگی با یکی از شش جیره آزمایشی شامل جیره فاقد آفلاتوکسین به عنوان تیمار شاهد و جیره های حاوی 5/0 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین و سطوح مختلف نانوزئولیت (صفر، 25/0، 50/0، 75/0 و یک درصد) تغذیه شدند. به هر تیمار آزمایشی چهار تکرار و 14 پرنده به ازای هر تکرار اختصاص یافت. جوجه های گوشتی به مدت 21 روز روی بستر پرورش یافتند. خونگیری از پرندگان به منظور اندازه گیری غلظت پروتئین کل، آلبومین، کلسترول و تری گلیسرید سرم در سن 18 روزگی انجام شد. داده های آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه واریانس شدند. جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 50/0 میلی گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین فاقد نانوزئولیت به طور معنی داری افزایش وزن کمتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (P<0.05). افزودن نانوزئولیت به جیره های آلوده به آفلاتوکسین سبب بهبود سرعت رشد جوجه های گوشتی شد. تاثیر تیمارهای آزمایشی بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی معنی دار نبود. جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزئولیت کمترین غلظت پروتئین کل و تری گلیسرید سرم را به خود اختصاص دادند (P<0.05). افزودن نانوزئولیت به جیره های غذایی آلوده به آفلاتوکسین سبب افزایش معنی دار غلظت پروتئین کل و تری گلیسرید سرم خون شد. غلظت کلسترول سرم خون جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزئولیت کمتر از تیمار شاهد بود (P<0.05). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر غلظت آلبومین سرم خون جوجه های گوشتی نداشت. همچنین تفاوت معنی داری بین جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه های گوشتی مشاهده نشد.