بررسی فراوانی و عوامل خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران یک کارخانه تولیدکننده ماشین آلات کشاورزی

اختلالات اسکلتی–عضلانی شغلی در اثر مواجهه درازمدت با عوامل ارگونومیک به تدریج و در یکفرایندطولانیایجاد می شود. اینبیماری هامهم ترین عامل روزهای از دست رفته کاری و هزینه هایپزشکی در محیطکارمی باشند. در این مطالعه عوامل خطر ارگونومیک و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در کارگران شاغل در یک کارخانه تولید ماشین آلات کشاورزی بررسی شد.
در این مطالعه مقطعی 70 نفر از کارگران کارخانه وارد مطالعه شدند. اختلالات اسکلتی– عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع آوریشدوهمچنین از روش ارزیابیQEC و RULA جهت بررسیوضعیت هایارگونومیکیکارگران استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 17مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
براساس نتایج فراوانیکلیاختلالاتاسکلتیعضلانی در کارگران 3/40% ومیزان ابتلا به دردهایکمر 8/12%، زانو 7/8%، دست 8/7%، گردن 6% و شانه 5% بود. در ارزیابیRULAواحدهایجوشکاریو رنگ امتیاز 7 و واحد انبار و مونتاژ امتیاز 6 را کسبکردندکه به ترتیب در سطوح اقدامات اصلاحی3 و 4 قرار دارند.نتایجبه دست آمده از ارزیابیQEC نشان دادکه 3/21% امتیاز 70-51 و 2/8% امتیازبیش از 70 داشتند کهنشان دهنده نیاز به اقدام ارگونومیک اصلاحی است.
درصد قابل توجهی از کارگران این کارخانه در محیطی غیر ایمن از نظر ارگونومیک کار می کنند و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در آنها بالاست که نیاز به اقدام ارگونومیک مناسب دارد.