بررسی اثر غلظت دی اکسید کربن و میزان آبیاری بر تبخیر- تعرق و عملکرد گیاه لوبیا قرمز

افزایش غلظت دی اکسید کربن (CO2) اتمسفری اثر مستقیمی بر فعالیت های گیاهی دارد. به منظور بررسی اثر افزایش غلظت CO2، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز صورت پذیرفت. در این تحقیق، به بررسی آثار افزایش غلظت دی اکسید کربن از 350 به 750 میلی گرم بر لیتر بر رشد و عملکرد گیاه لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris) (رقم ناز) تحت چهار تیمار آبیاری (FC2/1، FC، FC8/0 و FC6/0) پرداخته شد. به منظور کنترل غلظت CO2، با آغاز دوره 4 برگی گیاهان، گلدان ها به محفظه هایی چوبی با پوشش پلاستیک منتقل گردیدند. نتایج حاصل به طور متوسط نشانگر 15% کاهش تبخیر- تعرق در اثر افزایش غلظت CO2 در کلیه تیمارها بود. هم چنین نتایج نشان دهنده اثر افزایشی غلظت CO2 بر رشد و عملکرد گیاه لوبیا می باشد. کاهش میزان آب آبیاری به حد FC6/0 باعث گردید افزایش غلظت CO2 اثر معنی داری (در سطح 5%) بر رشد و عملکرد لوبیا نداشته باشد. تعداد دانه های موجود در هر بوته تحت آبیاری های FC و FC8/0 در اثر افزایش غلظت CO2 به ترتیب به اندازه 13 و 11 درصد افزایش پیدا کرد. علاوه بر آن، افزایش غلظت CO2 باعث افزایش 20 درصدی عملکرد دانه گردید. وزن کل ماده خشک نیز به طور متوسط 15% در اثر بالا رفتن غلظت CO2 افزایش یافت. نتیجه گیری کلی تحقیق این بود که افزایش غلظت CO2 اثر معنی داری بر افزایش محصول به دست آمده و کاهش تبخیر- تعرق گیاه لوبیا قرمز دارد.