عوارض مصرف طولانی مدت آملودیپین و اثر استفاده از پنتوکسی فیلین در شرایط In vitro بر پارامترهای اسپرم در موش

یکی از اختلالاتی که می تواند باعث اختلال در فرایند باروری گردد، استفاده از داروهای صناعی برای درمان بیماری های مختلف است که امروزه به طور وسیعی کاربرد دارد. از آنجا که کانالهای کلسیمی در غشای پلاسمایی بسیاری از سلولها از جمله اسپرم وجود دارد، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مصرف آملودیپین (که یکی از داروهای دسته مهار کننده های کانالهای کلسیمی است) و نیز بررسی اثرات پنتوکسی فیلین (که یکی از داروهای دسته متیل گزانتینی است) بر پارامترهای اسپرم می باشد.

جهت انجام این تحقیق، موشهای نر نژاد سوری مورد استفاده قرار گرفتند. موشها به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. در گروه آزمایش، موشها به مدت سه ماه تحت تاثیر mg/kg/day 2/5 آملودیپین قرار گرفتند. پس از اتمام دوره آزمایش، از ناحیه دم اپیدیدیم نمونه برداری شد و پس از قرار دادن در انکوباتور اسپرم ها جمع آوری گردید و تعداد کل اسپرمها، درصد اسپرمهای مرده، اسپرمهای با تحرک پیشرونده و آهسته و درجا و نیز اسپرمهایی که واکنش آکروزومی را انجام داده بودند، با استفاده از میکروسکوپ نوری مشخص گردید. سپس در یکی از گروه های کنترل و آزمایش به محیط انکوباسیون اسپرمها، پنتوکسی فیلین با غلظت 5/0 میلی مول اضافه شد. چهار ساعت بعد، پارامترهای فوق مجددا مشخص و با یکدیگر مقایسه شد.

هیچ تفاوتی در تعداد کل اسپرم ها بین گروه کنترل و گروه های آزمایش مشاهده نشد (44/0P=). تعداد اسپرم های مرده پس از رنگ آمیزی با ائوزین Y در گروه آملودیپین در مقایسه با گروه کنترل به صورت قابل ملاحظه ای افزایش یافت (001/0P<). تعداد اسپرم های با تحرک پیشرونده در گروه آملودیپین به صورت چشمگیری کاهش یافت (001/0P<). تعداد اسپرم های با تحرک آهسته و درجا و نیز اسپرم هایی که واکنش آکروزومی انجام داده بودند در گروه آملودیپین افزایش معنی داری را نشان دادند (001/0P<).

نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از آملودیپین باعث کاهش تحرک پیشرونده اسپرم و نیز کاهش میزان واکنش آکروزومی می شود. در صورتی که استفاده از پنتوکسی فیلین باعث بهبود عوارض ناشی از آملودیپین می شود.